Przygotowania do 600-letniej rocznicy Bitwy pod Grunwaldem trwały od wielu miesięcy i choć organizatorzy ponieśli srogą klęskę- jak obiecałem, nie będę przytaczał w szczegółach chaosu oraz bałaganu jaki panował- to uczestnicy samego wydarzenia mogą być z siebie dumni. Co prawda nie mam odniesienia do inscenizacji z innych lat, ale ta z 2010 roku naprawdę mi się podobała. Tym bardziej, że choć panował niemiłosierny skwar i konie ledwo zipiały, podczas samego spektaklu wszystko zatrybiło jak należy. Udało się nawet sprawnie zapobiec mini pożarowi, który w ekspresowym tempie zaczął ogarniać większość część pola walki- w celu pokazania pogromów dokonywanych przez krzyżaków na cywilach, podpalono słomianą chatkę.
Z wielka przyjemnością oglądałem Bitwę pod Grunwaldem anno domino 2010 i to pomimo zgrzytów, jakich dopuścili się ludzie odpowiedzialni za organizację tego wydarzenia. Z taką strategią i tak fatalnie wybranymi rozwiązaniami, sześć wieków temu wojska krzyżackie zapewne zmiotłyby ich z powierzchni ziemi. Na szczęście dla nas wszystkich, w 1410 roku wojskami Polsko-litewskimi dowodził znakomity strateg Władysław II Jagiełło.
Kolejna porcja zdjęć z 600-lecia bitwy pod Grunwaldem. Uczestnicy inscenizacji na dzień przed samym spektaklem zaprezentowali swoje wierzchowce i oręż oraz dali próbkę swej umiejętności walki. Oczywiście odbyło się to w obecności przedstawicieli rządu, w tym prezydenta elekta Bronisława Komorowskiego. Podobno wartość jednego konia wraz całym uposażeniem, którego właścicielem był jeden z kilku holendrów biorących udział w pokazie, przekroczyła milion euro!
W ostatnich latach modne stało się branie ślubu w nietypowych miejscach. Ceremonia odbywa się pod wodą, w powietrzu, podczas lotu balonem, w zależności od pomysłowości nowożeńców, zasobności ich portfela oraz daru przekonywania duchownego, żeby zdecydował się udzielić im sakramentu małżeństwa poza kościołem.
Pewna para, która poznała się kilka lat temu w czasie rekonstrukcji bitwy pod Grunwaldem- obydwoje należeli do tego samego bractwa rycerskiego - postanowiła scalić swój związek, właśnie podczas słynnego widowiska. Fakt, iż miało to miejsce dokładnie w 600-rocznicę, tylko dodawał smaczku ich ceremonii. Zarówno państwo młodzi, świadkowie oraz część zaproszonych gości ubrana była, jakżeby inaczej, w stroje z epoki Jagiełły. Trochę szkoda, że kapłan nie dał namówić na przywdzianie średniowiecznych szat, ale w sumie to bez znaczenia...
Druzgocące i spektakularne zwycięstwo wojsk Polsko-litewskich nad zakonem krzyżackim miało miejsce 15 lipca 1610 roku. Jedno z najważniejszych militarnych wydarzeń ze średniowiecznej Europy odbyło się na polach malutkiej wsi Grunwald, niedaleko Olsztynka, w dzisiejszym województwie warmińsko-mazurskim. Choć wygrana polaków była bezsprzeczna powszechne są głosy, iż Jagiełło popełnił wielki błąd nie wykorzystując możliwości całkowitego zniszczenia krzyżaków.
Każdego roku 5 lipca kilkuset członków bractw rycerskich z całej Europy bierze udział w starannie przygotowanej inscenizacji tego wielkiego wydarzenia. Widowiskowy spektakl przyciąga rzesze widzów.
W 2010 roku, w 600-letnią rocznicę, w okolice wsi Grunwald przyjechało ponad 150 tysięcy ludzi z całej Polski. Jako, że przebywałem wtedy w pobliżu na wakacjach, postanowiłem wziąć udział w owym słynnym widowisku.
Zarówno w 1610 roku, jak i 600 lat później, lipiec należał do wyjątkowo upalnych miesięcy. Ponad 40 stopniowy upał w 2010 roku dał się we znaki przede wszystkim uczestnikom historycznej inscenizacji. Szczególnie odczuwały to konie, którym to organizatorzy dobrodusznie zapewnili po 1.5 litra wody na każdy dzień. Na szczęście na wysokości zdarzenia stanęli mieszkańcy, którzy oferowali spragnionym turystom szklankę chłodnej wody, w cenie... 5 złotych! Po ulewie jaka nawiedziła Grunwald w nocy po bitwie "popisał" się również burmistrz, który poprosił mieszkańców o pomoc w wyciąganiu zapadniętych w błocie samochodów. Jedyne 25 złotych za jedno auto!
Dobra, nie będę się więcej pastwił nad organizacją , bowiem nie obeszłoby się bez kilku niecenzuralnych słów. Kto był, ten doskonale wie co mam na myśli. Kto nie miał okazji być, nie powinien żałować. Większość osób z którymi rozmawiałem- w tym kilkoro uczestników- zgodnie powtarzało, iż wcześniejsze rekonstrukcje wyglądały o niebo lepiej. Ponieważ byłem tam tylko jeden raz (w zupełności mi to wystarczy), muszę im wierzyć na słowo.
Na całe szczęście dla mnie, znajoma należąca do jednego z bractw biorących udział w inscenizacji, dała mi możliwość zobaczenia przygotowania do inscenizacji bitwy "od kuchni".
Zdjęcia, którym zrobiłem naprawdę sporo, będę wrzucał partiami. Poniżej część z obozu. Tutaj pozwolę sobie na mała dygresję; wielki szacunek należy się wszystkim, którzy decydują się brać udział w tym wydarzeniu. Jest to naprawdę wielki wysiłek z ich strony, za który nie otrzymują żadnego wynagrodzenia, poza uśmiechem ze strony widzów. I to nie zawsze...
