Pastelowa Jubilejní synagoga

        

     Synagoga Jubileuszowa stoi na ulicy Jerozolimskiej w Nowym Mieście. Jej budowa rozpoczęła się i zakończyła się w 1906 roku. Powstała w ramach rekompensaty za trzy zburzone synagogi; Nowa. Cikana i Wielkodworska podczas asanacji Josefova. Projektantem był austriacki architekt Wilhelm Stiassny. 

  Dzięki odważnemu mariażowi secesji, stylu mauretańskiej z domieszką sztuki islamskiej powstała najbardziej oryginalna i według mnie najładniejsza synagoga w Pradze. Położenie z dala od żydowskiego Józefowa sprawia, że przed wejściem nie trzeba przedzierać się przez tłum turystów. Na początku XIX wieku świątynia przeszła gruntowny remont i obecnie jest czynną synagogą, w której odbywają się nabożeństwa ortodoksyjnej wspólnoty. Czas modlitwy jest jedyną możliwością wejścia do środka, pod warunkiem zachowania odpowiedniego ubioru. 

   

       

Brama Prochowa - symboliczny pomost między Starym i Nowym Miastem

XVI-wieczną Prašna Brána stojącą na rogu náměsti Republiky i Na Přikopě złączono niewielkim pomostem z secesyjnym Domem Miejskim. Początkowo pomysł wydawał się, jeśli nie kontrowersyjny, to co najmniej ekstrawagancki. Obecnie jednak stanowi doskonały przykład tego, co osobiście najbardziej uwielbiam w praskiej architekturze, czyli mnogość stylów. Tak duża liczba zabytków pochodzących z tak wielu epok potrafi przyprawić o zawrót głowy. Nic jednak dziwnego, skoro przez stulecia w miejscu dzisiejszej Pragi istniało obok siebie kilka pomniejszych miast, które dopiero z czasem połączyły się w jeden organizm. 

Budowę bramy, która rozpoczynała Drogę Królewską wiodącą na Zamek Praski na Hradczanach- w drugą stronę prowadził trakt wschodni z Kutnej Hory - zainicjował w 1475 roku mistrz Wacław, a trzy później dzieło kontynuował jego uczeń mistrz Rejsek. Jej fundatorem był czeski król Władysław Jagiellończyk mający nieopodal swój dwór. Prašna Brána wraz z dwunastoma innymi bramami tworzyła ówczesny system obronny miasta.  
  

Nazwa renesansowo-gotyckiej budowli wzięła się od faktu, iż w XVII i XVIII wieku jej przeznaczeniem było przechowywanie prochu strzelniczego. Fakt ten miał tragiczny skutek w 1757 roku, kiedy to podczas oblężenia miasta przez wojska pruskie trafiła ją zabłąkana kula wywołując potężną eksplozję, która prawie doszczętnie zniszczyła budowlę. Odbudowa ją pod koniec XIX wieku, dodając rzeźby czeskich królów; Jerzego z Poděbrad, Władysława II i Przemysława Otokara II. 

W sezonie turystycznym Brama Prochowa dostępna jest do zwiedzania- w środku mieszczą się tematyczne wystawy. Ze szczytu rozciąga się piękna panorama Pragi. Brama prochowa to świetny punkt na rozpoczęcie zwiedzania Starego lub Nowego Miasta.  

Klejnot secesyjnej architektury w Pradze

   

     Dom Miejski (Obecní dům) z placu Republikańskiego to zdaniem wielu najpiękniejszy XX-wieczny gmach stolicy Czech. Znajduje się on na Placu Republikańskim leżącym na styku Nowego i Starego Miasta. Postawiony w miejscu dawnego królewskiego pałacu był świadkiem wielu ważnych wydarzeń, zarówno dla miasta jak i całego kraju. 

      6 stycznia 1918 roku delegaci z Czech, Moraw i Śląska przyjęli Deklarację Trzech Króli, która domagała się utworzenia państwa czechosłowackiego. Dziewięć miesięcy później 28 października ogłoszoną upragnioną niepodległość. Podziale Czechosłowacji Dom Miejski był siedzibą nowego czeskiego państwa. Tam również napisano projekt konstytucji. 

Niezwykle udany mariaż; średniowieczna Brama Pochowa i XX-wieczne bogactwo Domu Miejskiego

         Majestatyczny budynek powstał w latach 1905-1911 według projektu Antonína Balšánka i Osvalda Polívki. Nad głównym wejściem podziwiać można wspaniałą mozaikę "Hołd Pradze” autorstwa Karela Špillara. Rotundę ozdabiają płaskorzeźbione figury. 

Na parterze mieści się restauracja Francuska i kawiarnia, w której podają smaczną kawę i herbatę. Na pierwszy piętrze znajduje się Sala Smetany (Smetanova Sín) będąca największą koncertową salą w Pradze. Zwieńcza ją monumentalna, przeszklona kopuła. Na co dzień występuje w niej Praska Orkiestra Symfoniczna. Coroczny festiwal Praska Wiosna zaczyna się wykonaniem w obecności prezydenta Czech utworu "Moja Ojczyzna" (Má Vlast) Bedřicha Smetany.

Znana jest również okrągła sala Burmistrza z dekoracją autorstwa Alfonsa Muchy, który podobno zrobił ją po kosztach, przez został on znienawidzony przez kolegów z branży. 

Wiele sławnych osób zatrzymuje się w Domu Miejskim na nocleg w czasie wizyty w Pradze- mają z czego wybierać, bowiem w środku jest ponad 1200 pomieszczeń.

Iście królewski odpoczynek w Pałacu Troja

Trojský Zámek to magnacka rezydencja położona w spokojnej dzielnicy, na północnych przedmieściach czeskiej stolicy. Dojazd tam jest łatwy- zarówno samochodem jak i komunikacją miejską z centrum nie powinien zająć więcej niż 20 minut. Nieopodal znajduje się miejskie zoo, które zaliczane jest do dziesięciu najlepszych ogrodów zoologicznych na świecie- obowiązkowa wizyta dla tych, którzy wybierają się do Pragi na dłuższy pobyt.

Kolejna krzesełkowa w praskim zoo 

Na otaczających pałac wzgórzach rosną winnice, które posadzono w późnym średniowieczu. Sama okolica uchodzi za najbardziej prestiżową, gdzie swoje wille mają najbogatsi mieszkańcy Pragi. W połowie września w Pałacu Troja odbywa się degustacja win i miodów pitnych z Czech, Słowacji i kilku innych państw Europy Środkowej. Będąc na imprezie w 2014 nie spotkałem stoiska z polskimi winami, ale podobno w tym roku mają się tam pojawić. Będzie to kolejny powód na weekendowy wypad do Pragi. 

Sama Willa w stylu gotyckim powstała pod koniec XVII wieku na życzenie rodziny Sternbergów. Jej autorem był słynny francuski malarz i architekt, Jean Babtiste Mathey. Rezydencja otoczona jest olbrzymim ogrodem, którym nie sposób się nie zachwycić. 

Na szczególną uwagę zasługują monumentalne schody z rzeźbami walczących gigantów wykonane przez Georga i Paula Hermanów. We wnętrzu warto zobaczyć freski na suficie przedstawiające habsburskie zwycięstwa na Turkami. 

Troja wraz ogrodem czynny jest od kwietnia do końca października- jest to spowodowane brakiem ogrzewania wewnątrz- we wtorki, czwartki oraz w czasie weekendów. Wstęp jest darmowy, jedynie trzeba opłacić przewodnika, jeśli zdecydujemy się na zwiedzenie pałacowych piwnic. 

Wymarzona aura, rozśpiewany akademik, kontuzjowana stopa, czyli świetny początek wakacji

Praga w Pigułce z dodatkiem wołowiny 

   Pod koniec czerwca 2015 roku w pięciosobowym osobowym składzie wybraliśmy się do Pragi. Udało nam się zarezerwować trzy noclegi w akademiku w dzielnicy Bubeneč. Świetna lokalizacja, bo do najbliższej stacji metra Dejvicka (linia A) szło się niecałe 5 minut. Do ścisłego centrum to ledwie 2-3 przystanki. Co najważniejsze, dla zmotoryzowanych, parking był darmowy, co w tak dużym mieście jak Praga, jest na wagę złota. Tym bardziej, że auto stało tam przed cały nas pobyt, bowiem po stolicy Czech przemieszaliśmy się wyłącznie za pomocą komunikacji miejskiej. 

Odczytanie czeskiego menu nie zawsze jest łatwe

Sam Dom Studenta nie powalał, ani wyglądem ani czystością. Trochę mieliśmy pecha, bowiem trafiliśmy akurat na sam koniec nauki dla studentów, czego wyrazem były hałaśliwe imprezy odbywające się przeważnie na korytarzach. Jednak ponieważ za nocleg zapłaciliśmy mniej niż 10 euro, wszelkie niedogodności znieśliśmy z uśmiechem na twarzy.

Kultowa czeska kuchnia za śmieszne pieniądze 

Oczywiście cztery dni to zdecydowanie zbyt mało, by poznać to piękne miasto, ale każdy z nas już wcześniej był w Pradze, dlatego wracając do Polski, czuliśmy się w pełni spełnieni. Pogoda nam dopisała, gdyż obyło się bez opadów, w temperatura oscylowała wokół przyjemnych 20-24 stopni. Zaś kilka dni później przyszły nad 30 stopniowe upały. Zwiedziliśmy zarówno klasyczne miejsca, jak Stare Miasto, nabrzeże Wełtawy, Józefów czy Hradczany, ale także mniej popularne Vinohrady, Holešovice oraz Žižkov, gdzie wychyliliśmy kilka kufli pysznego piwa w klimatycznych piwiarniach, jakich nie brakuje w tej proletariackiej dzielnicy. Dla tych, którzy jeszcze tego nie wiedzą; w Pradze w większości lokali piwo kosztuje mniej niż woda i w przeliczeniu na złotówki jest mniej więcej o połowę tańsze niż w naszym pięknym kraju. 

Liczne praskie ogrody należą do najładniejszych w Europie

Serdeczne podziękowania dla mojego kuzyna Szymona i jego dziewczyny Karoliny, Przemka i Pauliny oraz Jagody i Petra za wspaniale spędzony czas. Trzeba to będzie jak najszybciej powtórzyć! Obiecuję, że tym razem wezmę ze sobą dopasowane obuwie...  

Wzgórze Vitkov

Piwiarnia na Vinohradach 

Kultowych lokal, który koniecznie trzeba zaliczyć podczas pobytu w Pradze 

Stare Miasto, czyli ścisłe centrum, a ceny jak w zapyziałej dziurze na wschodzie Polski 

Dawna cegielnia, Muzeum Kafki oraz Czechy "płynące moczem"

Cihelna, do której najlepiej przechodzi się poprzez Wyspę Kampa, nie wyróżnia się niczym szczególnym pośród wielu podobnych uliczek w dzielnicy Mala Strana. Jednak dla fanów psychodelicznej twórczości Franza Kafki stanowi obowiązkowy punkt, bowiem kryje się w niej muzeum poświęcone autorowi słynnego "Procesu". 

Hergetova cihelna 

Brukowany placyk w kształcie wydłużonego trójkąta. Dawna cegielnia to obecnie dziedziniec z niskimi zabudowaniami, na który prowadzi okazała brama. Dzisiaj przed wejściem do jednego z XIX-wiecznych ceramicznych warsztatów stoi sporej wielkości litera K. W środku można zobaczyć dwuczęściową ekspozycję. Jedna informuje o wpływie czeskiej stolicy na twórczość Kafki, druga próbuje ukazać obraz Pragi w utworach pisarza. Złośliwi powiadają, że Franz nigdy nie miał kontaktu z żadnym przedmiotów z bogatej kolekcji Muzeum. 

Malkontenci są również oburzeni pomnikiem nazywanym "Piss", czyli sikający. Jest to kolejna kontrowersyjna rzeźba Dawida Černego. Niepokorny artysta odpowiada za basen mający kształt Czeskiej Republiki, do którego dwóch mężczyzn bez skrępowania oddaje mocz, trzymając się za przyrodzenie. Dzieło miało uczcić wejście naszych południowych sąsiadów do Unii Europejskiej. Kilka temu po wysłaniu SMS-a na numer numer zapisany na ręce jednego z "dżentelmenów", sikali oni podaną wiadomość. 

Po nasyceniu duszy i oczu, można napić się kawy i zjeść deser w Café Cihelna. 

Polecam jednak wyjść z placu i zejść kawałek w stronę Placu Klarov. Znajdziemy tam wesoły mural oraz uśmiechnięty wizerunek Wojaka Szwejka. Malostrasnka Pivnice raczej nie zalicza się do praskiego panteonu piwiarni, niemniej ceny jak na centrum są nader okazyjne, a miła obsługa serwuje przepyszne mięsiwa i apetyczne zakąski.