Dzielnica Józefów ze Starego Miasta w Pradze to miejsce pełne paradoksów. Z jednej strony mamy kilka nieźle zachowanych synagog oraz prastary żydowski cmentarz, zaś obok nich stoją liczne pełne przepychu kamienica, w których mieszczą się ekskluzywne sklepy.
Do końca XVIII wieku był to wydzielony obszar miasta, pełniący rolę getta, w którym pozwolono mieszkać kilkunastu tysiącom wyznawców judaizmu. Dopiero reformy cesarza Józefa II z przełomu XVI i XVII stulecia zniosły wszelkie ograniczenia dotyczące miejsca pobytu dla żydów. Nie musieli oni już nosić specjalnych oznaczeń na ubraniach, zyskali również możliwość nauki w całym mieście. Na część władcy zmieniono nazwę Żydowskiego Miasta. Okres świetności skończył się w 1689 roku, kiedy to wielki pożar strawił większość okazałych domów i kilka synagog. Pozbawienie dachu, elektryczności oraz bieżącej wody mieszkańcy szukali schronienia w pozostałej części miasta. W Józefowie zapanowała bieda, brud i zacofanie.
Dopiero w 1893 roku wprowadzono plan modernizacji dzielnicy. W przeciągu 20 lat zburzono większość rozpadających się budynków, nie oszczędzając przy tym średniowiecznych domów czy kamienic oraz miejscu kultu. Nie tknięto jedynie Starego Żydowskiego Cmentarza, bowiem zgodnie z prawem, nie mógł on podlegać żadnym modyfikacjom. Dzięki obrońcom zabytków udało się zachować pięć z dziewięciu synagog.
Choć Józefów jest niewielki, warto na jego zwiedzanie poświęcić przynajmniej jeden dzień. Turyści kłębią się głównie wokół synagog, poza tym panuje względy spokój. Choć w dzielnicy znajduje się sporo lokali gastronomicznych, większość jest horrendalnie droga, z bezpieczną międzynarodową kuchnią.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz