Cetatea Prejmer – ufortyfikowana świątynia

Wioska wraz otaczającymi ją włościami została nadana Krzyżakom przez króla Andrzeja II. Z kolei król Bel IV przekazał ziemie cystersom z Cărty. Kościół około 1218 roku wznieśli Krzyżacy na charakterystycznym dla architektury bizantyjskiej planie krzyża równoramiennego. W latach 1461-1512 świątynię przebudowano, wydłużając nawę główną. Dzięki czemu budowla zyskała także gotyckie sześciopolowe sklepienia, obramowania okien i kaplice od strony zachodniej. Na przecięciu naw wznosi się wieża o ośmiobocznym przekroju z charakterystycznymi maswerkami.

W środku znajduje się śliczny drewniany ołtarz z połowy XV wieku oraz wczesnorenesansowe stalle, czyli ławy dla duchownych w prezbiterium. Pierwsze mury miały grubość trzech metrów, jednak kolejne najazdy wrogów zmusiły do ich rozbudowy. Na przełomie XIV i XV wieku pogrubiono je do 4.5 metrów oraz podwyższono do 14 metrów. 

Wewnątrz na kilku kondygnacjach przygotowano niewielkie pomieszczenia dla 270 rodzin. Z XVI wieku pochodzi dodatkowy dziedziniec od strony głównego wejścia, otoczony murem, tworzący swoisty barbakan. Obwarowania o średnicy 70 metrów otaczała fosa. 

Cały zespół architektoniczny figuruje na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO od 1999 roku.